Zeventiende week bouwen, gaan we latten?
Gaan we latten?
Latten kent veel definities. Zo zijn er in mijn geval een aantal definities van toepassing. Latten zijn van bepaalde stukken hout gemaakt, dunne plankjes, van smalle planken gemaakt, maar ook niet samenwonen. Met een gekke bek zei ik tegen mijn moeder, ”Gaan we latten? Ik hou nog van je maar ga wel ergens anders wonen.”
Door de vele definities past deze vraag perfect bij deze bouwweek. Deze week werd er namelijk gelat. Latten zagen, vasthouden en schroeven. Twee typen latten, Xlaine latten om de UTO folie op zijn plek te houden en Neolife latten om de gevelbekleding aan te kunnen bevestigen.
Donderdag was het tijd voor de Neolifelatten. Deze worden voordat ze het huis op gaan voorzien van DPC folie. Tussen de spleetjes van de Neolife door ziet het er zwart uit en vocht heeft geen directe invloed op het hout. De DPC folie rollen we uit over de lat en middels een elektrische niettacker kunnen we het bevestigen aan de latten. Een rustig klusje om de dag mee te beginnen. Heel anders dan de klus waar ik mee begonnen was. Ik had een nieuw zaagblad gekocht om weer zonder problemen de Neolife te zagen. De eerste strook ging ook zonder problemen en toen had ik bedacht om verder te gaan met het smalle stuk tussen de terrasdeuren en de voordeur. Iedere keer dat ik net mijn zaag in de Neolife zette verschoof deze weer 4 millimeter. Uiteindelijk kon ik 1 stuk nog wel redden. Toen ik deze boven op de reeds vastgemaakte stukken wilde zetten kwam ik er achter dat deze stukken verre van waterpas stonden. Betekende dat ik alle delen weer los mocht halen. Bij het terugplaatsen greep de schroef steeds weer in de oude gaten, op deze manier zou ik nooit dit deel waterpas kunnen vastzetten. De ruzie met de Neolife werd alleen maar erger. Uiteindelijk heb ik het maar naast me neergelegd en besloten op een nieuwe dag fris er weer aan te gaan beginnen. Ik geef niet op, maar wel voor vandaag.
Tijdens mijn ruzie met de Neolife, gaan gelukkig de andere werkzaamheden verder. De Neolifelatten werden verder ingepakt met DPC folie en de boven- en onderrand van de spinvliesfolie op de achtergevel is afgeplakt. Als alle Neolifelatten ingepakt zijn, kunnen ze tegen de gevel aan bevestigd worden! Inmiddels waren ook alle kozijnen afgePURt en kon ik het hard geworden PUR schuim af gaan snijden. De eerste Xlaine latten waren al weer tegen de muur bevestigd en mijn huis begon van binnen nog meer op een UTO te lijken. De muur waar mijn keuken tegenaan komt stond vandaag op de planning. Morgen staat namelijk de gasleiding op de planning en wellicht ook wat elektra. Om daar mee verder te kunnen moet deze gevel dicht zijn!
Doel van vandaag was eigenlijk alleen de muur te doen, hier is nog een stuk vloer bij gekomen. De rol kon zo een stuk verder doorgerold worden en dan was de vloer ook geïsoleerd. Moesten we alleen nog wat latten en dan kon de tijdelijke vloer weer terug op zijn plek. Hopelijk kunnen we volgende week de gasleiding testen op lekkages, daarna kan de rest van de vloer dicht gemaakt worden. Wat zal het dan een verschil gaan geven als de vloer definitief gelegd kan worden en je zonder op te moeten passen door mijn hele huis kan lopen. Wat daar ook aan mee zal helpen is het opstapje mijn huis in. In het begin hadden we geen opstapje, toen is er een trede gemaakt en dit is nog verder uitgebreid met een extra trede. Zolang ik nog geen veranda heb in Harderwijk, kan ik mooi gebruik maken van dit opstapje mijn huis in!
Donderdag zijn we aan het einde van de dag nog zo druk bezig geweest met de vloer, dat de laatste hoek van de keukenmuur nog niet af was. Vrijdag ochtend als eerste die gevel afmaken. Daarna door naar de volgende ruimte, de woonkamer. Deze ruimte kan van muur tot muur, via het plafond ingepakt worden. Samen met mijn moeder een goede start gemaakt. Dit is echt een klus die niet te doen is alleen en al helemaal niet zonder niettacker. Die heeft zijn dienst zeker bewezen in dit project! Samen dus bezig in de woonkamer, ik de folie vasthouden en mijn moeder het op iedere balk vastnieten. Toen alles zo ongeveer vast zat snel twee latten er tegen aan schroeven en nu kon het niet meer naar beneden vallen. Op dat soort momenten is het heel fijn werken met een derde persoon. Terwijl mama en ik met de folie bezig waren, heeft papa alle latten vast op maat gezaagd. Zo konden wij in een keer door.
Met een minimale hoeveelheid latten zat alle folie tegen het plafond en de muren aan! Hierna konden de overige latten gezaagd worden en kon alles vast geschroefd worden. Gelukkig kwam er ’s middags extra hulp! Mama kreeg extra handen in de woonkamer en ik kon mij samen met papa over de installaties gaan buigen.
Terwijl mama en ik in de woonkamer bezig waren heeft papa niet stil gezeten. De laatste Neolifelatten moesten nog op maat gezaagd worden, Xlaine latten werden gezaagd en de buizen voor de elektra in de keuken zijn aangelegd. De elektra kan nu steeds verder mijn huis door omdat de Xlaine, de laatste laag voor de afwerking met gipsplaat, ertegenaan zit.
De keukenmuur moest gisteren af omdat we vandaag met het gas bezig zouden gaan. Eerst alle installaties maar eens nalopen of ik nu alle benodigde koppelingen heb om alles aan te kunnen sluiten en dan beginnen we aan het gas. Uiteindelijk zijn we zo lang bezig geweest met nalopen en puzzelen dat we maar 1 koppeling van het gas geplaatst hebben. Gelukkig heeft het nog geen directe haast!
Zaterdag was voor het eerst dat ik echt een hele dag alleen was. Op momenten dat je zelf door je eigen huis heen kan lopen en echt voelt dat het thuis is, is het goed. Bloed, zweet en tranen zitten er in. Al hoewel die laatste, tranen, zijn nog niet gevallen om mijn huis. Natuurlijk heb ik ook mijn momenten dat ik er klaar mee ben en dat ik wil stoppen. Als ik dan denk aan alle liefde en positiviteit van alle mensen om mij heen, aan iedereen die alle vrije uurtjes die ze hebben in mijn huisje stoppen, dan geeft dat zo veel energie om door te gaan. We zoeken alles uit, we regelen alles en we bouwen alles! Tot op heden valt alles keurig op zijn plek en hopelijk kunnen we dit volhouden tot het eind!
Zaterdagochtend ben ik begonnen met de boodschappen. Een paar koppelingen ontbraken nog dus die heb ik opgehaald. Ook moest er nog een brandwerende plaat komen voor in mijn technische ruimte achter mijn geiser. Deze zou anders op hout bevestigd worden en gezien de brandbaarheid van hout wil ik de gok niet wagen. Toen ik eenmaal op de bouw aanwezig was, ben ik begonnen met het vastschroeven van de laatste latten in de woonkamer. Gisteren was de woonkamer zo goed als af en de laatste latten lagen zelfs al klaar, helaas was er geen tijd meer om deze latten te plaatsen. Gelukkig was er nog een dag! Nu zitten al die latten tegen de muur en het plafond aan en kunnen we volgende week verder met een andere ruimte.
De Neolifelatten liggen ook allemaal ingepakt klaar en deze kunnen volgende week aan de gevel geschroefd worden. Nu we dan toch weer bij de Neolife zijn, ik heb de klus van donderdag weer opgepakt en ik kan met trots zeggen dat ik gewonnen heb! De gevelbekleding zit er allemaal op tussen de terrasdeuren en de voordeur! Weer een missie geslaagd en een rotklus die ik van mijn lijstje af kan halen.
Als laatste klus van mijn dag alleen ben ik bezig gegaan met de indeling van mijn technische ruimte en het bevestigen van de automatische omschakelaar voor mijn gasflessen. Passen, meten, nadenken en uittekenen maar het is gelukt. Ik heb de perfecte plek gevonden en de omschakelaar zit vast. Vrijdag ga ik samen met papa echt het gas afmaken zodat we verder kunnen met de rest. Nu ik de puzzel compleet heb kijk ik er naar uit om het af te maken!
Het ziet er wel futuristisch uit van binnen met al dat folie, maar het gaat ook wel steeds meer “af” eruit zien. Gaat nog steeds lekker allemaal!